அந்த காலத்து காதல்

அந்த காலத்து 
காதல்...........
குறிப்பு அறிவுறுத்தல் 
சொன்னது நானல்ல 
அய்யன் வள்ளுவர் 





உன் இமைகளின் 
சிறகடிப்பில்
நீ 
சொல்ல மறந்த
காதலை
சொல்லிவிட்டன 
உன் கருவிழிகள் 

குறள் 1271:

கரப்பினுங் கையிகந் தொல்லாநின் உண்கண்
உரைக்கல் உறுவதொன் றுண்டு.

நாணல் செடியின் 
நளினம்.......
உன் தோள்களிலே!
நாளும் உன் அழகு 
நிறைவாய் 
என் விழிகளிலே...!
பெண்மையின்
குவியல் 
உன் உருவிலேயே...!

குறள் 1272:

கண்ணிறைந்த காரிகைக் காம்பேர்தோட் பேதைக்குப்
பெண்நிறைந்த நீர்மை பெரிது.

கோர்த்து வைத்த 
முத்து மணி மாலையில் 
மறைந்திருக்கும் 
அழகிய நூலைப் போல....
உன் அழகுக்குள் 
அடங்கியிருக்கும் 
அழகு ஓன்று உண்டு 
அது 
என்னவென்று 
எழுதி வைத்தேன் 
என் இதயத்திற்குள்...

குறள் 1273:

மணியில் திகழ்தரு நூல்போல் மடந்தை
அணியில் திகழ்வதொன்று உண்டு.

மலரும் மொட்டு 
மனம் வீசுவது போல...
உன் புன்னகையில் 
தெரிகிறது 
உன்னவன் மீது 
உனக்குள்ள நேசம்...

குறள் 1274:

முகைமொக்குள் உள்ளது நாற்றம்போல் பேதை
நகைமொக்குள் உள்ளதொன் றுண்டு.

வண்ண வண்ண 
வளையல்கள் அணிந்தவளே!
உன் குறும்புப் பார்வையில்
என் கவலைகள் 
காணாமல் போயின 
அரும்பெரும் மருந்து 
அழகிய உன் விழிகளில் இருந்து... 

குறள் 1275:

செறிதொடி செய்திறந்த கள்ளம் உறுதுயர்
தீர்க்கும் மருந்தொன்று உடைத்து.

   thanks to images from google.co.in.............

இப்பதிவு தங்களுக்குப் பிடித்திருந்தால்....
வலைதளங்களில் பகிருங்கள்....நன்றி!!! பதிவுகளை உடனுக்குடன் தெரிந்து கொள்ள.......
ட்விட்டரில் இணைந்து கொள்ளுங்கள்

Follow @PARITHITAMIL

வாருங்கள் வாழ்வோம் முகநூல் நண்பர்களாக...